Sprawy, które rozwiązują główne postacie serialu to jedna wielka kiczowata krwawa łaźnia, w dodatku z sezonu na sezon coraz bardziej odrealniona (jakieś sekciarskie rytuały itp.). Natomiast dobry zarys psychologiczny postaci, dobrze napisane dialogi, całkiem przyzwoity poziom humoru i aktorzy świetnie dobrani do swoich ról ratują ten serial. Najlepszą postacią w moim przekonaniu była Karolina Wolska. Gdyby nie jej rzetelność, determinacja, upór a także intuicja, to Nocoń, któremu początkowo zależało wyłącznie na jak najszybszym awansie i wyrwaniu się z Gorczaka, miałby wykrywalność na poziomie majnys ziroł". Po jej uśmierceniu serial moim skromnym zdaniem dużo stracił. Pomimo to postacie policjantów, które dołączyły do ekipy w późniejszych sezonach generalnie dają się lubić (poza irytującym "Kafarem" Kaszubskim "granym" przez absolutne beztalencie aktorskie), ale najciekawszą jest Ola Grodziec i wątek poboczny związany z jej życiem osobistym.

Inną zaletą serialu jest spora liczba fajnych postaci dalszego planu, takich jak Danka, Aldona, Sławek Broda, Tatiana (choć ostatnio na siłę zrobiono z niej wojującą feministkę), Sylwek, Kierownik Śmietnika, bracia Żabscy czy konserwator Lolek. Każda z nich wnosi coś do produkcji i zapada w pamięć.

Co do minusów to poza wspomnianą wyżej kiczowatością niektórych zbrodni, a także irytującymi paradokumentalnymi wstawkami w pierwszych sezonach (najgorszymi były kwestie wypowiadane przez Andrzeja Potocznego, spośród których niemal każdą kwitował stwierdzeniem "..To była nasza jedyna opcja..." albo "...Mieliśmy do wyboru dwie opcje:..."), to największym z nich jest lansowanie patocelebrytów pokroju Oświecińskiego i tej idiotki Kaźmierskiej. Ani to utalentowane aktorsko , ani mądre, a w dodatku w przeszłości powiązane z półświatkiem. Poza tym wątek Roksi i Richtera jest coraz bardziej naciągany i debilny.